mêrkirin

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mêrkirin mêrkirin
Îzafe mêrkirina mêrkirinên
Çemandî mêrkirinê mêrkirinan
Nîşandera çemandî mêrkirinê wan mêrkirinan
Bangkirin mêrkirinê mêrkirinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mêrkirinek mêrkirinin
Îzafe mêrkirineke mêrkirinine
Çemandî mêrkirinekê mêrkirininan

mêrkirin , bo lêkerê binere mêr kirin

  1. şûkirin, (keç) zewicîn, bûn jina kesekî
    • - Ax, dayê can, wextê min û mêrkirinê nîn e. Min ji te ra gotiye, ez dixwazim bixwînim." — (Sîma SemendXezal, Weşanên Nûdem1996)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji mêr + kirin.

Bide ber[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji mêr + kirin.

Werger[biguhêre]