lêk

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: lêk

Mane

lêk (cureyê rêzimanî?)

1. li hev, lev

   Lêk ve kirin. ― li hev parve kirin, dabeş kirin

Ji wêjeya klasîk

• Nêrgizên sergiran hilîn carek
  Du qiran lêk beraber ke
  Tu bimeş kok bi ser derê qesrê — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Têkildar

• jêk
• pêk
• têk

Etîmolojî

li + yek (2)

Jê

• lêk anîn
• lêk anîn (lêker)
• lêk bûn (lêker)
• lêk dan
• lêk hatin
• lêk kirin (lêker)
• lêk kirin
• lêk re
• lêk va
• lêk ve
• lêkanîn
• lêkbûn (navdêr)
• lêkbûyî (rengdêr)
• lêkçûn
• lêkdan (navdêr)
• lêkdan
• lêkdayî
• lêkdayî (rengdêr)
• lêkhatin
• lêkketin
• lêkketî
• lêkkirin (navdêr)
• lêkkirin
• lêkkirî (rengdêr)
• lêkra
• lêkva
• lêkve

Werger

• Îngilîzî: appendage → en
• Tirkî: ek → tr, ilâve → tr, ^?birbiri → tr