kotan

Kurdî

1. cihê çeperkirî

navdêr, mê

Wate

1. kozik, hefşî, dangeh, şkavil, dangî, hevşî,
   cihê tankirî anku çeperkirî bo heywanên kedî
   (wek terş, pez û dewaran daku nerevin û gur wan nexwin)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كۆتان

Herwiha

• çûtan
• kutan (4)

Bide ber

• axur
• gov
• mixel

Ji wêjeyê

Dangên fîstanê xwe yê cejnan hilda daku pîs nebe û ket hindirê kotana miyan.

— (Alphonse Daudet: Name ji Aşê min: Stêr, wergêrr: Husein Muhammed, Mehname hejmar 24: http://welcome.to/mehname)

Ji

Ji ko- (hevreha gov / gom) + tan (çeper)

Werger

• Elmanî: Pflug ^→ de nêr
• Erebî: ^?العنة ^→ ar, ^?الكنیف ^→ ar
• Tirkî: papura ^→ tr, pulluk ^→ tr, tokat ^→ tr
• Farisî: ^?وسيله شخم زني ^→ fa
• Inglîzî: sheep pen ^→ en

2. gasin, hevcarr

navdêr, nêr

Wate

1. gasin, evcarr, gêsin, hevcarr

3. qaqlîbaz

navdêr, mê

1. qaqlîbaz

Bikaranîn

• herêma Erdîşê

Ji wêjeyê

Kotan, li rojavayî Kurdistanê, taybetî li Entab, Kilis û Efrînê, wek evcarekî bi matorê tê kişnadin dikaranîn. Demê cotyarî erdên wxe diajon, eger bi hesp û gayan biajon evcarê, eger bi matorê biajon kotanê dikarînin. Çend thonî kotanê hene: 1-Dudevkî: Ji du kêr û devan ava dibê u pirranî jî, demê ko erd pirr hişk û şûv bûye kêzek têkaranîn. Demî ev kotanî dudevkî têkarandin xetî hatî ajotin pirr kûr dibe û ax pirr kêzakan çedikê. 2- Sêdevkî: Ev kotana ji sê kêr û guhên wî avadibê. Ji dudevkîyê pîçuktire. Sêdevkî, pirranî li zêtûn ajotinê tê karanîn. Hincaran jî, pirêzan (şûnî ce û genim) ajotinê tê karanîn. 3-Çardevkî:Ev thon kotana ûştî (bo) rez ajotinê ye. Kêr û guhên wî hûr û pîçuk in.