kotan

Kurdî

Navdêr 1

kotan mê

1. kozik, hefşî, dangeh, şkavil, dangî, hevşî,
   cihê tankirî anku çeperkirî bo heywanên kedî
   (wek terş, pez û dewaran daku nerevin û gur wan nexwin)
   • Ewladêd wan heyn xweyê emlak û aş û kotan û kerî. — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 122, ISBN 978-605-5683-27-6)
   • Dangên fîstanê xwe yê cejnan hilda daku pîs nebe û ket hindirê kotana miyan. — (Alphonse Daudet: Name ji Aşê min: Stêr, wergêr: Husein Muhammed, Mehname hejmar 24: http://welcome.to/mehname)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كۆتان

Herwiha

• çûtan
• kutan (4)

Bide ber

• axur
• gov
• mixel

Etîmolojî

Ji ko- (hevreha gov / gom) + tan (çeper)

Werger

• Almanî: Pflug → de nêr
• Erebî: ^?العنة‎ → ar, ^?الكنیف‎ → ar
• Tirkî: papura → tr, pulluk → tr, tokat → tr
• Farisî: ^?وسيله شخم زني‎ → fa
• Inglîzî: sheep pen → en

Navdêr 2

kotan nêr

1. gasin, evcar, gêsin, hevcar

Navdêr 3

kotan mê

1. (Erdîş) qaqlîbaz

   Kotan, li rojavayî Kurdistanê, taybetî li Entab, Kilis û Efrînê, wek evcarekî bi matorê tê kişnadin dikaranîn. Demê cotyarî erdên wxe diajon, eger bi hesp û gayan biajon evcarê, eger bi matorê biajon kotanê dikarînin. Çend thonî kotanê hene: 1-Dudevkî: Ji du kêr û devan ava dibê u pirranî jî, demê ko erd pirr hişk û şûv bûye kêzek têkaranîn. Demî ev kotanî dudevkî têkarandin xetî hatî ajotin pirr kûr dibe û ax pirr kêzakan çedikê. 2- Sêdevkî: Ev kotana ji sê kêr û guhên wî avadibê. Ji dudevkîyê pîçuktire. Sêdevkî, pirranî li zêtûn ajotinê tê karanîn. Hincaran jî, pirêzan (şûnî ce û genim) ajotinê tê karanîn. 3-Çardevkî:Ev thon kotana ûştî (bo) rez ajotinê ye. Kêr û guhên wî hûr û pîçuk in.