kon

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kon kon
Îzafe konê konên
Çemandî konî konan
Nîşandera çemandî konî wan konan
Bangkirin kono konino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî konek konin
Îzafe konekî konine
Çemandî konekî koninan
konek

kon nêr, k-ya nerm

  1. Perokê ku wek avahîbikaranîn, bi taybetî yê ji mûyê terşîkoçeran).
    Hevmane: çadir, xîvet, xîme, reşmal
    • Heroj koç e heroj çûn e
      Li ba Tme hilgirtin kûn e
      Di nêv qebran vedajone
       — (Feqiyê Teyran, )
    • Ji du istunan(stûn) heta neh istûnan kon heyîn. Ji neh istûnan zêdetir kon nabitin. E ko gelek jar e, du istûnî sê çar. Ed ewset(rewşa wî ne qenc ne xirab) jî pênc û şeş û heft. Ê ko axa ne û bi zêde dewletin û konê neh istûnî dibin. — (Mele Mehmûdê BayezîdîAmadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê EkradiyeWeşanxaneya Nûbihar2010, r. 125, ISBN 9789944360678)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji îraniya kevn *kau-na-[çavkanî hewce ye] , hevreha zazakî kone.

Bi zaravayên din[biguhêre]

  • Soranî: xême, xêwet, çadir, reşmall
  • Zazakî: çadire, xeyme, kone, xêm, kum
  • Kurdiya başûrî:
    Kelhûrî: çadir, dewar, reşmall
  • Lekî: dewar, kurdemal, sêamal, çaer

Werger[biguhêre]

Soranî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

kon

  1. kevn, qedîm, ne

Romanî[biguhêre]

Cînav[biguhêre]

kon

Tokpisinî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kon

  1. garis, genimok, genimê şamî, genimokê şamî, lazût

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên garis hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]