kezeb

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kezeb kezeb
Îzafe kezeba kezebên
Çemandî kezebê kezeban
Nîşandera çemandî kezebê wan kezeban
Bangkirin kezebê kezebino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kezebek kezebin
Îzafe kezebeke kezebine
Çemandî kezebekê kezebinan
kezeb

kezeb , k-ya nerm

  1. (anatomî) Organaa leşî ya xwarinê dihelîne û jehran diruxîne, Kezeb nerm û mezintirîn hinav e.
    • Kezeba reş wekî laborekî mezin dişuxule ti hemû madeyên, ku ji bo jiyinê pêwist in, çêdike an ji werdigerine nav tiştên din. — (Anatomiya Bedena Mirovan, Huseyin Bektaş, Weşanên Deng)
    Hevmane: mêlak, cegera reş, pişa reş
  2. (mecazî) dil, ceger, cerg
    Kezeba min pê şewitî.
    Ez pir pê xemgîn bûm.
  3. (nifir) kezeb lê reş bûn, Heyla kezeba te reş biyo! Min ji te re negot wisa meke

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Bi metatezê ji erebî كبد(kebid), hevreha aramî ܟܒܕܐ‎ (kebda), îbranî כבד‎ (kabed / kaved), akadî kebettu, ugarîtî k-b-d

Binêre herwiha[biguhêre]

  • kezeb li ser Wîkîpediyayê.

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kezeb

  1. şelq, şelaq