kevl

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛvl/
• Kîtekirin: kevl

Navdêr

kevl nêr

1. çerm, pîst, post, cild, berg, pîstê leşê mirovan an jî caneweran
   • ...li wicûda wî nêrî ku cihekî selamet di wicûda melayî nemaye, xurd û xaş bûye. Hema wê şevê pezek ser jê kirî, kevilê wê kêşaye bedena melayî û girêdan û mela razandin. — (Mela Mûsayê Hekarî, Amadekar: Hêmin Omer, Durrû’l Mecalîs, 2022 ["1857"], r. 149)
2. tayirê paysiklî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• kevil

Jê

 

• bikevl
• bikevltî
• bikevlî
• bikevlîtî
• bêkevl
• bêkevltî
• bêkevlî
• bêkevlîtî
• kevlan
• kevldar
• kevldartî
• kevldarî
• kevldarîtî
• kevlok
• kevlokî
• kevlî

Bide ber

• kevin
• kevir
• kevlepîr

Binêre herwiha

• qalik
• qaşil

Etîmolojî

Ji aramî ܟܒܠܐ‎ (kevla: bend, girêk) yan jî ji zimanekî din yê samî, bide ber aramî כבל‎ (kêbil) û erebî كبل‎ (kebl / kibl)

Werger

• Erebî: ^?الإهــاب‎ → ar, ^?السلخة‎ → ar, ^?السلف‎ → ar, ^?الفیلم‎ → ar, ^?القضیمة‎ → ar, ^?اللبط‎ → ar, ^?النجا‎ → ar, ^?النصاحة‎ → ar, ^?الیلب‎ → ar, ^?یلب‎ → ar
• Îngilîzî: scroll → en, skin → en, leather → en, ^?exuviation → en, ^?animal skin → en, ^?hankering → en, ^?raw hide → en
• Tirkî: post → tr, deri → tr, koyun derisi → tr