kenkene

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

kenkene

  1. giregir, mezin, serok, rayedar, berpirs, maqûl
    Çîrok û romanên kenkene yên edebê cîhanî, mîna Dostoyevskî, Tolstoyî...(Sidqî Hirorî: Kurê Zinarê Serbilind, roman)

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

ken + ken + -e

[biguhêre]

Werger[biguhêre]