kengir

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kengir kengir
Îzafe kengira kengirên
Çemandî kengirê kengiran
Nîşandera çemandî kengirê wan kengiran
Bangkirin kengirê kengirino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kengirek kengirin
Îzafe kengireke kengirine
Çemandî kengirekê kengirinan
Kengirek

kengir , k-ya nerm, r-ya nerm

  1. (riwek) Riwekek xwerbar ya bistrîk e û bi taybetî bi adodan (çi?)hilkolîn.
    • Ez li dengê şivanê mala babê xwe ji xew radibûm dema bi kurdî li gel segê xwe diaxivî û gazî dikir “Qero, berîka pez bikeve”. Dema keçikan kezî û biskên xwe tijî berbiskên etaran dikirin û parzinkên wan ên bi rîş li ser bejn û bala wan dihejiyan û nanê sêlê û penîrê xumali û adudkên kengiran li nav parzînkî de gefan ji meha sibatê dixwestin. Cilkên kurdî û dengê çiyayî û stiranên kurdî heta roj ava dibû. — (Selwa Gulî: Çima bi kurdî dinivîsî?, Amidakurd.com, 3/2007)

Herwiha[biguhêre]

Navê zanistî[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji zimanên îranî, hevreha farisî کنگر(kenger), pehlewî kenger. Kenger ya tirkî, قنغر(qenẍer) ya erebî û կանկառ (gangar) ya ermenî ji zimanên îranî hatine wergirtin.

Werger[biguhêre]