kenandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛnɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: ke·nan·din

Lêker

kenandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dikenînim
	tu	dikenînî
	ew	dikenîne
	em, hûn, ew	dikenînin
Fermanî	Yekjimar	bikenîne
	Pirjimar	bikenînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	kenand
	te	kenand
	wê/wî	kenand
	me, we, wan	kenand
Formên din: Tewandin:kenandin

kenandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. Wisan kirin ku kesek bikene.

   Wî bi henekên xwe em hemû kenandin.

   • Raymond di ci de xwe kenand, xwe rast kir û bi wî kenî got ku gerek bû me bilezanda. — (Biyanî, Albert Camus, Weşanên Nûdem)
2. Bûn sedema girînê.

   Derpiyê jê ket û xelk kenand.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: که‌ناندن‎

Dijmane

• giriyandin

Etîmolojî

Ji ken + -andin.

Jê

• kenanandî
• kenîner

Werger

• Almanî: unterhalten → de
• Erebî: ^?الإضحاك‎ → ar
• Farisî: خنداندن‎ → fa
• Fînî: saada nauramaan
• Îngilîzî: to cause to laugh, to make someone laugh
• Îtalî: far ridere
• Tirkî: güldürme → tr, güldürmek → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kenandin	kenandin
Îzafe	kenandina	kenandinên
Çemandî	kenandinê	kenandinan
Nîşandera çemandî	wê kenandinê	wan kenandinan
Bangkirin	kenandinê	kenandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kenandinek	kenandinin
Îzafe	kenandineke	kenandinine
Çemandî	kenandinekê	kenandininan

kenandin mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)