kelk

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kelk kelk
Îzafe kelka kelkên
Çemandî kelkê kelkan
Nîşandera çemandî kelkê wan kelkan
Bangkirin kelkê kelkino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kelkek kelkin
Îzafe kelkeke kelkine
Çemandî kelkekê kelkinan

kelk

  1. mifa, sûd, îstîfade, menfeet, berjewendî, wec, qezenc, qazanc, kêr, feyde, sûde
    • Herkes maf heye ku di mercên wekheviyê de ji xizmetên giştî yên welatê xwe kelk (istifade) bigire. — (Danezana Gerdûnî ya Mafên Mirovan, bend 21, xal 2, wergerandin: Enstîtuya Kurdî ya Parîsê)
  2. avantaj, kar, lişt, kerh, keys[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]