kazmak

Tirkî

Lêker

kazmak

1. kolan, kolandin
2. kolîn, rakolandin, vedan, kilêb kirin, kêlan (bi amrazekê erd vedan)
3. vedan, kolan (bi vê riyê çal bîr rê, asas û wd kolan)

   Kuyu kazmak. ― Bîr vedan, bîr kolan.

4. kolandin (neqş kirin)

Etîmolojî

Ji osmanî قازمق (qazmaq).