kaynamak
Bilêvkirin
[biguhêre]Lêker
[biguhêre]kaynamak
- kelîn
- kelijîn, kelmijîn, hilkelîn, bilbiqîn, belbeqîn, bilqîn
- Su kaynadı. ― Av keliya.
- kelîn, belbeqîn (ji bo xwarinan, pijîn)
- Et kaynadı. ― Goşt keliya.
- zayîn, derbûn (ji bo ji erdê derketina avê)
- Yaylada bir pınar kaynıyor suyu çok güzel.
- Li zozanan kaniyek derbûye ava wê pir xweş e.
- cebirîn (ji bo hestiyan)
- Ayak kemiği kaynamış. ― Hestiyê piyê wê cebiriye.
- temizîn, kewa bûn, kelijîn (ji bo metalan)
- kelijîn, cebirîn (gihîştina hev a devê birînan)
- Yarası çoktan kaynamış. ― Devê birîna wî ji zû de keliyaye.
- kişkişîn, kelîn (ji bo tiştê meyandî)
- Şira kaynamış. ― Şîre kişkişiye.
- berşoşkî bûn (gava ku mîde tehl û tirşî dibe)
- çeliqîn
- Deniz kaynıyor. ― Derya diçeliqe.
- li qirikê bûn (ji bo zêdebûna tiştekî)
- Burası balık kaynıyor. ― Li virê masî li qirikê ne.
- pêk nehatin, çênebûn
- Ders kaynadı. ― Ders pêk nehat.
- behecîn (di navê de çûn)
- Arada bizim para kaynadı. ― Dı navê de pereyê me behecî çû.
- rabûn, zêde bûn