kaynamak

Ji Wîkîferhengê

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

kaynamak

  1. kelîn
  2. kelijîn, kelmijîn, hilkelîn, bilbiqîn, belbeqîn, bilqîn
    su kaynadı av keliya
  3. belbeqîn
    bo xwarinan, pijîn)
    et kaynadı goşt keliya
  4. zayîn, derbûn (ji bo ji erdê derketina avê)
    yaylada bir pınar kaynıyor suyu çok güzel li zozanan kaniyek derbûye ava wê pir xweş e
  5. cebirîn (ji bo hestiyan)
    ayak kemiği kaynamış hestiyê piyê wê cebiriye
  6. temizîn, kewa bûn, kelijîn (ji bo metalan)
  7. kelijîn, cebirîn (gihîştina hev a devê birînan)
    yarası çoktan kaynamış devê birîna wî ji zû de keliyaye
  8. kişkişîn, kelîn (ji bo tiştê meyandî)
    şira kaynamış şîre kişkişiye
  9. berşoşkî bûn (gava ku mîde tehl û tirşî dibe)
  10. çeliqîn
    deniz kaynıyor derya diçeliqe
  11. li qirikê bûn (ji bo zêdebûna tiştekî)
    burası balık kaynıyor li virê masî li qirikê ne
  12. pêk nehatin, çênebûn
    ders kaynadı ders pêk nehat
  13. behecîn (di navê de çûn)
    arada bizim para kaynadı dı navê de pereyê me behecî çû
  14. rabûn, zêde bûn