kaynaşmak
Lêker
[biguhêre]kaynaşmak
- kelijîn, cebirîn
- bi hev ve kelijîn, bi hev ve kelin, bı hev ve cebirîn
- bi hev ve temizîn, bi hev ve kelijîn (ji bo tiştên mealîk)
- bizûtin, li hev gerîn ji hev çûn û hatin
- Dere kenarında insanlar kaynaşıyordu. ― Li ber newale mirov li hev digeriyan.
- li hev kirin bi hev ketin, li hev hatin (bi awayekî têr baş ahengî di navberê de çêbûn)
- Bu iki reng iyi kaynaşmış. ― Ev her du reng têr baş li hev dikin.
- (mecazî) li hev kirin, vexwînî hev bûn (bi hev re xweş dan û stendin, ji hev re xerîbî nekirin)
- Çocuklarla çabucak kaynaştı. ― Pir zûka bi zarokan re li hev kir.