karkenar

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

karkenar

  1. emekdar, malnişîn, xanenişîn, gandanket, teqawid,
    kesa/ê ku bi dehan salan kar kiriye û paşî ji ber pîriyê yan nesaxiyek demdirêj dest ji karê xwe berdaye lê dîsan jî delwet meaşî didiyê
    karmendek karkenar
    Ew di 60-saliya xwe de bû karkenar.
    Karkenar muçeyek kêm werdigirin.
    • - Baş e seyda piştî ku te li Kurdistanê melatî kir, çima paşê tu hatî Îzmîrê?
      - Piştî ku min melatî bi dawî anî, xizmeta xwe ya fermî xelas kir, ez karkenar bûm, paşê min mala xwe anî Îzmîrê.
       — (Pirsek Amed Tigrîs û bersiva Îsmet Kiliçaslan di hevpeyivînekê de, Amidakurd.com, 6/2006)

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji kar +‎ kenar.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]