kareba
Kurdî[biguhêre]
[biguhêre]

kareba mê, k-ya nerm, r-ya nerm
- Enerjiya ji proton û elektronan peyda dibe û bi taybetî bo peydakirina ronahiyê tê bikaranîn.
- karevîn
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Têkildar[biguhêre]
Jê[biguhêre]
- (lêker) kareba dan
- (navdêr) karebadan
- (navdêr) karebagirtin
- karebakar
- karebakarî
- kareb am
- karebanas
- karebanasî
- karebavan
- karebavanî
- karebayî
- karebayîtî
Etîmolojî[biguhêre]
Ji zimanên îranî, hevreha soranî کارهبا (kareba), farisî كهربا (kehreba), ji ka (giyayê hişkkirî bo sewalan) + -reba (têkilî farisî ربودن / rubûden= jê standin, talan kirin, rehê dema niha "-ruba-") anku "ka-gir", ji proto-hindûewropî *reub- (“jê standin, şelandin, talan kirin, girtin”) ku herwiha serekaniya îngilîzî rob (“şelandin, talan kirin”) û almanî rauben e jî. erebî كَهْرَبَاء (kahrabāʾ) ji zimanekî îranî hatiye wergirtin lê bi kirasê erebî di forma kurdî kehreba da li kurdî vegeriye.
Werger[biguhêre]
elektrîk — binêre elektrîk