karate

Kurdî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	karate	karate
Îzafe	karata	karatên
Çemandî	karatê	karatan
Nîşandera çemandî	wê karatê	wan karatan
Bangkirin	karatê	karatino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	karatek	karatin
Îzafe	karateke	karatine
Çemandî	karatekê	karatinan

karate

karate mê

1. hunerek şerrî ya ji Okînawaya Japonyayê ye û mirov bi pên û mist û enîşkan derbeyan li dijberê/a xwe dide

Herwiha

• kerete
• qarate
• qerete

Etîmolojî

Ji japonî [Peyv?]

Jê

• karateker
• karatenas
• karatenasî
• karatevan
• karatevanî
• karateyî

Werger

• Fînî: karate → fi
• Fransî: karaté → fr
• Îngilîzî: karate → en
• Japonî: 空手 (karate)
• Tirkî: ^?karata → tr

Îngilîzî

Navdêr

karate

1. karate

Tirkî

Navdêr

karate

1. karate