kalkmak
Tirkî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
Lêker[biguhêre]
kalkmak
- rabûn
- helistîn (ji rewşa rûniştî rabûn ser xwe)
- annem yerinden kalktı, yanıma geldi diya min ji cihê xwe helistî, hate cem min
- rabûn (derketina ji nav cihên xwe)
- istemeye istemeye yataktan kalktım bi bêyî hemd û dilê xwe ji ji nav nivînan rabûm
- rabûn (bi mebesta çûnê, rabûna ji cihê xwe)
- niye kalktınız, biraz daha otursaydınız hûn çima rabûn, hinek din jî hûn bimana
- hilbûn (bilindbûna ber bi jor ve)
- terazinin bir gözü inince öbürü kalkar gava ku gava ku çaviyeke teraziyê rûnê ya din radibe
- rabûn (birêketina wesaîtan)
- araba saat onda kalkıyor erebe saet di dehan de radibe
- rabûn (bi hewa ketin, firin)
- uçak kalktı balafir rabû
- rabûn (rabûna ji cihê xwe û çûna bi rê de)
- bir keklik kalktı kerguşek rabû
- rabûn (ji bo ajelan, rabûna ser piyên paşîn) :''at, art ayakları üzerine kalktı hesp, rabû ser piyên xwe yên paş
- rabûn (di cihê pişpişîna tiştekî de)
- masanın kontraplakı kalmıştı kontraplaka maseyê rabûbû
- rabûn (rakirina qalpax û xemla tiştekî)
- rabûn (danhev û birina tiştekî)
- harman kalktı debr rabû
- rabûn ser xwe (başbûn û rabûna ser xwe ya nexweşekî)
- hasta bir haftaya kadar kalkar nexweş nagihîje heftiyekê wê rabe
- rabûn (dawîhatina li jiyana tiştekî, nemana tiştekî)
- halifelik kalktı xelîfetî rabû
- rabûn (rabûna ji navê, tune bûn)
- kar kalkınca gel gava ku berf rabû were
- rabûn (dest bi tiştekî kirin)
- gözlüklerini takmadan okumağa kalktı bêyî ku berçavka xwe bide ber çavê xwe rabû dest bi xwendinê kir
- rabûn (betalbûna tiştekî, derbasnebûna tiştekî)
- yasanın bu maddesi kalktı xala vê qanûnê rabû
- rabûn (ji tetbîqkirinê hatin rakirin)
- sıkıyönetim kalktı rêveberiya awerte rabû
- rabûn (ji rojevê rabûna tiştekî)
- bu âdet çoktan kalkmış ev adet ji zû de rabûye
- rabûn (ji rewşekê derbasî rewşeke din bûn)
- at dörtnala kalktı hesp rabû çargavê
- rabûn (ji derekê bar kirin û çûn dereke din)
- okul burdan kalkmış dibistan ji virê rabûye
- rep bûn, rabûn (ji bo organê cinsî)