kırılmak
Lêker
[biguhêre]kırılmak
- şkestin
- şikestin, şikîn, daşikestin, xiş bûn, hel bûn, firîn
- qelîn (ji ber nexweşîn, şer û tiştê wisa qirbûna mirov an jî ajelan)
- Bu savaşta binlerce insan kırıldı. ― Di vî şerî de bi hezaren mirov şikestin.
- têk çûn (ji bo şikestina tesîra tiştekî)
- (mecazî) şikestin (şikîna çîka serma, ba û wekî wan)
- Soğun etkisi kırıldı. ― Çîka sermayê şikiya.
- (mecazî) şikestin, şikîn (ji bo tirs, hêvî û hwd)
- Cesareti kırıldı. ― Cesareta wî şikiya.
- dilmanî bûn, dilşikestî bûn (dil jê man, kêfjê şikestin)
- ji hev filitîn, ji hev de ketin
- Ağaç o kadar meyve tutmuş ki, dalları kırılıyor.
- Dar hingî mêwe girtiye, gulî di binî de dişikên.
- şikîn