kêrker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kêrker	kêrker	kêrker
Îzafe	kêrkera	kêrkerê	kêrkerên
Çemandî	kêrkerê	kêrkerî	kêrkeran
Nîşandera çemandî	wê kêrkerê	wî kêrkerî	wan kêrkeran
Bangkirin	kêrkerê	kêrkero	kêrkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kêrkerek	kêrkerek	kêrkerin
Îzafe	kêrkereke	kêrkerekî	kêrkerine
Çemandî	kêrkerekê	kêrkerekî	kêrkerinan

kêrker mê û nêr

1. ya/ê kêr dike

Etîmolojî

Ji kêr + -ker.

Werger

• Tirkî: bıçakçı → tr