kêl

Kurmancî

1. kêliya qebirî

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kêl	kêl
Îzafe	kêla	kêlên
Çemandî	kêlê	kêlan
Nişander a çemandî	wê kêlê	wan kêlan
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kêlek	kêlin
Îzafe	kêleke	kêline
Çemandî	kêlekê	kêlinan

kêl

navdêr, mê

Wate

1. Kevirê li ser gorrê yê ku navê kesa/ê mirî yan jî duayek li ser hatiye nivîsîn (carine jî bênivîs in).

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کێل

Herwiha

• kêlî

Bikaranîn

Lêker:

• kêl kirin
• kêl dan

Navdêr:

• kêlkirin
• kêldan

Rengdêr:

• kêlkirî
• kêldayî

Bide ber

• kal
• kel
• kil
• kol
• kul

Ji

Bi esehî nayê zanîn lê dikare ji ermenî քար (kar: kevir, ber) be yan jî hevreha wê be. Bo guherîna A/Ê bidin ber "kitab / kitêb" û bo L/R jî bo nimûne şelwar / şelwal".

Jê

• kêlubêlanê

Werger

• Elmanî: Grabstein ^→ de nêr, Kelim ^→ de nêr, Stich ^→ de nêr
• Erebî: شاهد ^→ ar, بلاطة الضريح ^→ ar, ^?النجث ^→ ar
• Farisî: سنگ قبر ^→ fa, ^?دوخت ^→ fa, ^?كل ^→ fa
• Fînî: hautakivi ^→ fi
• Frensî: pierre tombale ^→ fr
• Inglîzî: gravestone ^→ en, tombstone ^→ en, headstone ^→ en, ^?obelisk ^→ en, ^?postmark ^→ en, ^?tomb stone ^→ en
• Portugalî: lápide ^→ pt mê
• Tirkî: mezar taşı ^→ tr, ^?dikili taş ^→ tr, ^?kile ^→ tr, ^?balbal ^→ tr

2. girêdanka dirûnê

navdêr, mê

Wate

1. kêlî, dirûtin
   • du kêlan bavêje navrana şelwar
   • kêlên sola wî fitiqîne

Herwiha

• kêlî

Jê

kêldan

Werger

• Elmanî: Nähen ^→ de nêr, Naht ^→ de mê
• Inglîzî: stitch ^→ en
• Farisî: دوخت ^→ fa, وصله ^→ fa, بخیه ^→ fa

• Tirkî: dikiş ^→ tr

Zazakî

navdêr, nêr

Wate

1. nêrî (nêrê bizinan)