kêfker

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî kêfker kêfker kêfker
Îzafe kêfkera kêfkerê kêfkerên
Çemandî kêfkerê kêfkerî kêfkeran
Nîşandera çemandî kêfkerê kêfkerî wan kêfkeran
Bangkirin kêfkerê kêfkero kêfkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî kêfkerek kêfkerek kêfkerin
Îzafe kêfkereke kêfkerekî kêfkerine
Çemandî kêfkerekê kêfkerekî kêfkerinan

kêfker mê û nêr

  1. ya/ê kêf dike
  2. kêfxweşker, şadker, komîk, pêkenok[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Etîmolojî[biguhêre]

Ji kêf + -ker.

Werger[biguhêre]