istiqamet

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. mecra, dîreksiyon, ber, rê, aliyê ku tiştek pê ve dimeşe

Herwiha

• istîqamet
• îstiqamet
• îstîqamet

Ji wêjeyê

Neteweperwerî, ne kevneperestî ye, miqabilî wê, têgeheke modernîst e û piştî “Nîrê Ronkayê” û rasyonalîzmê ji Ewropayê belavî dinyayê gişî bûye. Çawa welatparêzî hezkirina ekolojiyekê be, xwezaparêziyek be; neteweperwerî jî di wê istiqametê de humanîzmayek e, mirovparêziyek e. Ev humanîzma an jî mirovparêzî gava ku bi îrrasyonalîzmeke hesûd û bi polîtîkayeke buxd digihîje hev, ji mirovparêziyê derdikeve, vedigere “mirovkujî”yê, dibe “nijadperestî” û ji xwe û gelên dora xwe re xetereyên mezin pêk tîne...

— (Rênas Jiyan: Neteweperwerî û nijadperestî, Azadiyawelat.com, 6/2007)

Ji

Ji erebî

Werger

• Elmanî: Richtung ^→ de m, Kurs ^→ de m
• Fînî: suunta ^→ fi
• Frensî: direction ^→ fr
• Inglîzî: direction ^→ en, course ^→ en
• Îtalî: direzione ^→ it
• Spanî: lado ^→ es m, curso ^→ es m, dirección ^→ es m, sentido ^→ es m
• Tirkî: istikamet ^→ tr, yön ^→ tr, doğrultu ^→ tr