israf

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: is·raf

Navdêr

Tewandina israf
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	israf	israf
Îzafe	israfa	israfên
Çemandî	israfê	israfan
Nîşandera çemandî	wê israfê	wan israfan
Bangkirin	israfê	israfino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	israfek	israfin
Îzafe	israfeke	israfine
Çemandî	israfekê	israfinan

israf m

1. dêris, serfkirina bêwec yan bêsexbêr, bikaranîna bêmifa, avêtin,
   tiştek çêkirin yan kirîn lê bo bikarneanîn yan avêtin,
   bêsexbêrî, zêhakarî, wehirandin, zêhakirin, feşartin
   • Berpirsên saziya avê DÎSKÎ û Şaredariya Sûrê bi jinên Sûrê re hatin ba hev û der barê israfa zêde ya avê de semînerek dan jinên beşdarî vê çalakiyê bûn. — (2015, Ji Jinên Sûrê re Semînera "Av jiyan e", ANF)

Herwiha

• îsraf

Etîmolojî

Ji erebî إسراف (israf) ji rehê s-r-f-, lê ne hevreha serf, mesref, teserif e.

Jê

• israf bûn (lêker)
• israf kirin (lêker)
• israfbûn (navdêr)
• israfbûyî (rengdêr)
• israfî
• israfkar
• israfkirin (navdêr)
• israfkirî (rengdêr)

Werger

• Almanî: Verschwendung → de m
• Danmarkî: spild → da nt
• Erebî: إسراف → ar
• Fransî: gaspillage → fr n
• Îngilîzî: waste → en
• Îtalî: spreco → it
• Japonî : 無駄遣い (むだづかい) (mudazukai)
• Ozbekî: isrof → uz
• Tirkî: israf → tr, sarf → tr

Tirkî

Navdêr

israf

1. israf, felîtehî, bêsexbêrî, zêhakarî, wehirandin, zêhakirin, feşartin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]