insolent

Îngilîzî

Bilêvkirin

• (KY)  IPA: /ˈɪnsə.lənt/
• Deng (QY)^ⓘ
• (DYA)  IPA: /ˈɪnsə.lənt/

Rengdêr

insolent (komparatîv more insolent, sûperlatîv most insolent)

1. Gewc, lewçe, rûreş, zimandirêj, zimantal.
   Yê ku şerm li def nebe û xirabiyê dike û tiştên xirab dibêje.

Hevmane

• cheeky
• arrogant

Jê

• insolently

Têkildar

• insolence
• insolency

Etîmolojî

Ji îngilîziya navîn, ji fransiya kevn, ji latînî īnsolēns, ji in- (“pêşgirek”) + solēns, partîsîpa niha ya solere.

Navdêr

insolent (pirjimar insolents)

1. Kesê ku şerm li def nebe û xirabiyê dike û tiştên xirab dibêje.