incubus

 Binêre herwiha: Incubus

Îngilîzî

Bilêvkirin

• (brîtanî, emerîkî)  IPA: /ˈɪŋ.kjʊ.bəs/, /ˈɪn.kjə.bəs/
• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng (Awistralya)^ⓘ
• Hevdeng: incubous

Navdêr

Johann Heinrich Füssli, The Nightmare, 1790-1791 portreyeke incubusekî.

incubus (forma pirjimar incubi an incubuses)

1. (folklora serdema navîn) Ruhê şeytanî ku tê bawerkirin gava însan radizên wan tengav dike, ditengijîne, xisûsen bi jinan re têkiliya cinsî datîne gava ew razayî ne.

   Dijmane: succubus

   Jornav: evil spirit, spirit

2. Kabûs, xewnexof.

   Hevmane: nightmare

3. (bi berfirehkirinê) Her kesê tengavker, zexmker, eziyetker; bar.
4. (entomology) Yek ji çendîn kêzikên parazîtî, xisûsen binfamîlyeya "Aphidiinae".

Etîmolojî

Ji latîniya dereng incubus, ji latînî incubō (“kabûs, kesê xwe li ser yên razayî datîne”), ji incubāre (“xwe li ser danîn”), ji in- (“li ser”) + cubāre (“xwe li serê dirêj kirin”).

Binêre herwiha

• incubous
• succubus

Zêdetir hîn bibe

• incubus li ser Wîkîpediyayê (îngilîzî).

Holendî

Navdêr

incubusje nêr (forma pirjimar incubussen)

1. Riheke şeytanî
2. Kabûsekî, xewneke tirsnak.
3. Barekî, zexmekî, eziyetekî.

Hevmane

• (kabûs) nachtmerrie

Etîmolojî

Ji latîniya dereng incubus, ji latînî incubo (“kabûs, kesê xwe li ser yên dirêj dike”), ji incubare (“xwe li serê danîn”).

Binêre herwiha

• succubus (nêr)

Latînî

Bilêvkirin

•  IPA: incubus

Navdêr

incubus

1. (Latiniya Dawî) Kabûs, rihê şeytanî

Hevmane

• (kabûs, rihê şeytanî) incubitor, incubō

Etîmolojî

Ji incubō¹ (“Xwe li serê dirêj dikim”, “Ez lê barekî me”), muhtemelen bi riya guhertina latiniya klasîk incubō² (“kabûs”).

Dûnde

• Holendî: incubus
• Îngilîzî: incubus
• Fransî: incube
• Almanî: Incubus
• Îtalî: incubo
• Portugalî: íncubo
• Rusî: инку́б (inkúb)
• Spanî: incubo

Çavkanî

• Charlton T. Lewis û Charles Short (1879) A Latin Dictionary [Ferhengeke latînî], Oxford: Clarendon Press (bi îngilîzî) incŭbus