Here naverokê

incîl

Ji Wîkîferhengê
[biguhêre]
Tewandina incîl   
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî incîl incîl
Îzafe incîla incîlên
Çemandî incîlê incîlan
Nîşandera çemandî incîlê wan incîlan
Bangkirin incîlê incîlino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî incîlek incîlin
Îzafe incîleke incîline
Çemandî incîlekê incîlinan
yekem Incîla çapkirî

incîl

  1. Mizgîn, Peymana Nû, Eqda Nû, kitêba pîroz ya fileyan

Ji wêjeya klasîk

[biguhêre]
  • Tewrat ewan ji bîr kir ekser
    incîl û Zebûr çûn ji ezber
    'Îsayî dema dixwend-i incîl
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Herwiha

[biguhêre]

Bide ber

[biguhêre]

Bikaranîn

[biguhêre]

Di zimanê rojane de Incîl carinan hem bi maneya Peymana Nû û hem jî Peymana Kevn tê bikaranîn.

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji erebî إِنْجِيل(Incîl) ji aramî ܐܘܢܓܠܝܘܢ(êwangelyon) ji yûnanî εὐαγγέλιον (eὐangélion) mizgînî) ji εὖ (êw: baş) + ἄγγελος (angêlos: peyamber). εὖ (êw) ji proto-hindûewropî h₁su- (baş) > huner, horî, hewa. ἄγγελος (angêlos) ji ἄγγαρος (angaros: siwarê qasid, peyamberê siwar) ji zimanên îranî *aggar- ji akadî [Peyv?] agarru. Ji heman rehî: îngilîzî angel (firîşte, melek) û evangelical (incîlî).

Werger

[biguhêre]