imkan

Kurdî

Navdêr

imkan

1. delîv, fersend, keys, şans, hemk, mefer, fesal, mecal, wesan, îmkan, gengazî,
   hebûna demê yan diravan an şiyanê ji bo kirina tiştekî

Herwiha

• imkanat
• îmkan
• îmkanat

Etîmolojî

Ji erebî إمكان‎ (imkan)

Ji wêjeya klasîk

»Fe-ati l-qewse barîha ela ya ramîye l-qewseyn«
Ji sirra lamekan wacib tenezzul kir di imkanê
»Fe-eyne l-'ilmu eyne l-'eyn we-eyne l-eynu iz la-eyn«— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Tirkî: potansiyel → tr

Tirkî

Navdêr

imkan

1. delîv, fersend, keys, şans, hemk, mefer, fesal, mecal, wesan, îmkan, gengazî,
   hebûna demê yan diravan an şiyanê ji bo kirina tiştekî