huma

Kurmancî

Mane

huma (cureyê peyvê?)

1. huma: teyrê fîniq

Ji wêjeyê

• Her dilê bazîsifet dê seydê teyxûnek we bê
  Firr û perwazê humayî penceyê şûnqar-i bit
  Yar-i dê hakim bitin qewlê reqîban guh nekit — (Dîwana Melayê Cizirî)

Maltayî

Cînav

huma

1. ew (pirjimar), wan

Papyamentoyî

Navdêr

huma

1. dûkêl, dû, dûxan, dûman

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên dûkêl hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}