humûgum
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | humûgum | humûgum |
| Îzafe | humûguma | humûgumên |
| Çemandî | humûgumê | humûguman |
| Nîşandera çemandî | wê humûgumê | wan humûguman |
| Bangkirin | humûgumê | humûgumino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | humûgumek | humûgumin |
| Îzafe | humûgumeke | humûgumine |
| Çemandî | humûgumekê | humûguminan |
humûgum mê
- Dengê kûr, dirêj û bilind
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- Bizava tûnd û bi hêzek mezin yan jî bi dengek bilind û kûr
- "Di meha sibatê de Tirkîye piştî ewqas salan bi eskerên xwe bi humûgumekê mezin kete Kurdistana Başûr û êrîş bire ser qamp û quwetên PKKê û piştî hefteyekê jî li ber çavê raya giştî bi bêdengiyek ku hê jî sebebên wê nayê zanîn ji nişkave vekişiya" (Kovara Nûbihar, jimar 104)