himêz

Kurdî

Keçek û kurrek hev himêz dikin.

navdêr, mê

Wate

1. bersîng, bermil, koş, pêsîr
   • himêz kirin (1. dan ber sîngê xwe û destên xwe li dor alandin)
2. vehewandin, pejirandin, wergirtin, qebûl kirin
   di himêzê de rûniştin (li ser çokên kesek rûniştî rûniştin)

Herwiha

• hembêz
• hemêz
• hemiz
• hemîz
• himbêz
• amîz
• amêz

Bikaranîn

Lêker:

• himêz kirin

Navdêr:

• himêzkirin

Rengdêr:

• himêzkirî

Bi soranî

• amêz

Werger

himêz kirin:

• Danmarkî: omfavne ^→ da, kramme ^→ da
• Elmanî: umarmen ^→ de, drücken ^→ de
• Farisî: آغوش ^→ fa, بغل ^→ fa, ^?بر ^→ fa
• Erebî: عناق ^→ ar, حضن ^→ ar, ^?الكنف ^→ ar
• Fînî: syleillä ^→ fi, halata ^→ fi
• Frensî: embrasser ^→ fr, presser entre ses bras avec affection
• Inglîzî: hug ^→ en, to have your arms around eachother ^→ en, ^?huffy ^→ en, ^?fort ^→ en
• Îtalî: abbracciare ^→ it
• Spanî: abrazar ^→ es
• Swêdî: krama ^→ sv, omfamna ^→ sv
• Tirkî: kucak ^→ tr, kucaklamak ^→ tr, sevgiyle sarılmak, bağır ^→ tr