hilîn
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
Lêker 1[biguhêre]
hilîn
- hilperrîn, rabûn
- Lê seraser bifessilîn û ker ker ke
Nêrgizên sergiran hilîn carek
Du qiran lêk beraber ke — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
- Lê seraser bifessilîn û ker ker ke
- hewa ketin, bilind bûn[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].
Werger[biguhêre]
Lêker 2[biguhêre]
hil
- Guhartoyeke helîn.