hidet
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | hidet | hidet |
Îzafe | hideta | hidetên |
Çemandî | hidetê | hidetan |
Nîşandera çemandî | wê hidetê | wan hidetan |
Bangkirin | hidetê | hidetino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | hidetek | hidetin |
Îzafe | hideteke | hidetine |
Çemandî | hidetekê | hidetinan |
hidet mê
- qehr, kîn, kerb, nefret
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- nifir, xezeb[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].
Herwiha[biguhêre]
Ji wêjeyê[biguhêre]
Dema ku meriv çîroka Aram Gernasî dixwîne, li hemberî gundê Farqînê yê bi navê Boşatê, bi taybet li hemberî Hecî Semo, Rezoyê Koso û eşîra Mala Koso li hîddetê siwar dibe, kîna wan dikeve dilê meriv. Meriv dike ku hema rabe here di serî de cezayekî baş bide wî korî; ger ew bi dest neket, ji Malbata Hecî Semoyê kor yekî biqefêle û heyfê jê bistîne; ger ji malbata wî kes bi dest neket ji Mala Koso yekî biqefêle, hema ji êl û epên Boşatî kî rast hat!
(Roşan Lezgîn: Di çand û wêjeya kurdî de xetereyên civakî, Amidakurd.com, 3/2008)
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?]