heyfhilanîn

Kurmancî

Navdêr

Tewandina heyfhilanîn
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heyfhilanîn	heyfhilanîn
Îzafe	heyfhilanîna	heyfhilanînên
Çemandî	heyfhilanînê	heyfhilanînan
Nîşandera çemandî	wê heyfhilanînê	wan heyfhilanînan
Bangkirin	heyfhilanînê	heyfhilanînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heyfhilanînek	heyfhilanînin
Îzafe	heyfhilanîneke	heyfhilanînine
Çemandî	heyfhilanînekê	heyfhilanîninan

heyfhilanîn m

1. rovanş, tol, tolhildan, intiqam, tolbazî, tolhilanîn,
   xirabî gihandin kesek ku ji berî niha xirabî kiriye

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حەیف هلئانین

Herwiha

• heyf standin
• heyfstendin

Hevmane

• tolvekirin

Etîmolojî

Ji heyf +‎ hilanîn.

Werger

• Almanî: Rache → de, ^?Vergeltung → de
• Erebî: انتقام → ar
• Farisî: خونخواهی → fa
• Îngilîzî: revenge → en
• Tirkî: öç → tr, intikam → tr, ^?öç alma → tr, ^?intikam almak → tr, ^?öç almak → tr