henûn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
henûn henûntir herî henûn
henûntirîn

henûn

  1. tena, aram, rehet, sakin, sernerm
    Bizina me ne hêç e henûn e, heyta ez şîrê xwe giş didoşim qet xwe nalebitîne.
    • Ew bavê min ê ku nêzî salekê bû weke milyaketekî baş û henûn bûbû. — (Mihemed ŞarmanPirça WindaAvesta2016, çapa 2em, r. 76, ISBN 978-605-5585-41-9)
    • Bi aşkereyî kerba xwe li dijî serbijîşkê henûntir û li hemberî nexweş û xebatkaran nermtir vedirşiya û digot, ez ê di demeke kurt de teskera wî dagirim. — (Sirri Ayhan (wergêr Yaqob Tilermenî), Dansa Berber [arşîv], Na Yayınları, 2014, r. 46, ISBN 9786059017008)
    • Çawa ku yê me yê ateîst jî di dawiya dawî de dest bi sondan dike yê me yê herî henûn jî hew te dît da bin guhê zarok û qirpînî jê anî. — (Ronî War/ Avzêm, Zarok [arşîv], diyarname.com11.06.2008)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî حنون(ḥenûn), hevreha aramî ܚܢܢܐ (xinana: dilnermî, dilovanî, îbrî חנינה (xenîne)

[biguhêre]

Werger[biguhêre]