henîf

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

henîf

  1. (Îslam) dîndarên rast berî ku îslam peyda bibe,
    ji dînê Birahîm pêxemberî,
    tekxwedaperist, monoteîst

Herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî حنيف(ḧenîf), hevreha ji aramî חנפא(ḧenêpa, pûtperist) ji îbranî חנף(xenêp, kafir, gawir, bêdîn). Guherîna maneyê ji "bêdîn" gav bi gav bo "dîndar" ji aliyekî ve ecêb e lê ji hêleke din ve tê fehmkirin: cihûyan ereb wek kafir dane nasîn, ereban jî ji Mihemed pêxember ve xwastiye dîndariya xwe bidin pêş.

[biguhêre]