hempa

Kurmancî

Rengdêr

hempa

1. hevta, hevber, beramber, heval, kesên yan tiştên li eynî pileyê yan astê

Ji wêjeya klasîk

• Li min pirsek bi dildarî
  Dibit hempayê dîdarî
  Vewesta yim di ferwarî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Farisî: برابر → fa, مانند → fa
• Îngilîzî: equal → en
• Tirkî: denk → tr, omuzdaş → tr, ayaktaş → tr

Etîmolojî

Ji farisî همپا (hempa, “hevpê, hevling”) ji هم (hem, “hev”) + پا (pa, “pê, ling”).

Navdêr

hempa m yan n li gorî maneyê

1. heval, hevkar, hevrê