hedef

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. tişta/ê mirov dixwaze bi dest bixe yan xwe bigihîniyê

Bikaranîn

Lêker:

• hedef girtin
• hedef hebûn

Navdêr:

• hedefgirtin
• hedefhebûn

Hevwate

• armanc

Nêzîk

• dawa
• daxwaz
• doz
• xwestek

Bide ber

• îrade
• vîn

Jê

• bêhedef
• bêhedefî
• bêhedefîtî
• bêhedeftî
• bihedef
• bihedefî
• bihedefîtî
• bihedeftî
• hedefî
• hedefdar
• hedefdarî
• hedefdarîtî
• hedefdartî

Ji wêjeya klasîk

Nîşan ji misk û filfil in
Wan sîneya min kir hedef
Da sîne cohtê tîrxweş e— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: Absicht ^→ de nêr, Zielscheibe ^→ de nêr, Zweck ^→ de nêr
• Erebî: ^?غرض ^→ ar, ^?هدف ^→ ar
• Farisî: مقصود ^→ fa, منظور ^→ fa, هدف ^→ fa, ^?غرض ^→ fa
• Inglîzî: drift ^→ en, goal ^→ en, objective ^→ en, cause ^→ en, aim ^→ en, teleo- ^→ en
• Tirkî: amaç ^→ tr, but ^→ tr, erek ^→ tr, garaz ^→ tr, garez ^→ tr, gol ^→ tr, güdek ^→ tr, niyet ^→ tr, maksat ^→ tr