hûrîs

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

hûrîs

  1. (nadir) aşît, şetele, renî, şape:
    Hêvî dikim ku ewan bigîne doz û daxoz
    Xuyaye jîr û pawan rengê hûrîs û bahoz.

    Mela Ehmedê Palo - Civîna Nemiran

Etîmolojî[biguhêre]

Hevrehên zazakî hewrês, ewrês, vores, hores, vewrês, varsî û soranî û kurdiya başûrî heres. Ihtimalen herwiha têkildarî ermeniya nû հյուս (hyus) û ermeniya kevn հիւս (hiws), հոսի (hosi), հոս (hos), հոսին (hosin), ուսի (usi), ուսին (usin). Lê ne diyar e ka kurdî ew ji ermenî yan jî ermenî ew ji kurdî wergirtiye.

Werger[biguhêre]