hînber

Kurdî

Navdêr

hînber mê û nêr

1. fêrber, elimer, kesa/ê ku hîn dibe anku fêr dibe anku dielime
2. dibistanî, şagird, xwendekar, telebe,
   kesa/ê ku li fêrgehekê tê fêrkirin

Herwiha

• hîber
• hûber

Têkildar

• hînbar

Etîmolojî

hîn (1) + -ber

Jê

• hînberî
• hînberîtî
• hînbertî

Werger

• Farisî: دانش اموز ^→ fa, دانشجو ^→ fa, شاگرد ^→ fa
• Erebî: ^?تِلْمِيذ ^→ ar, ^?طالِب ^→ ar
• Tirkî: öğrenci ^→ tr
• Inglîzî: pupil ^→ en, student ^→ en, undergraduate ^→ en
• Almanî: Student ^→ de nêr, Studentin ^→ de mê