hêsa

Kurdî

rengdêr

Wate

1. rehet, aram, ne westiyayî, ne aloz, bê nexweşî, bêderd, bêkul, bêkeder, bê-êş
2. tena, hêwir, vehewiyayî, tebitî, hêmin, asan, asûde, aşt

Ji wêjeyê

Ku dilê mirov hêsa be, mirov nanê xwe li xweliya ber agirê xwe xe jî û bixwe, xweş e.

— (Pendek pêşiyan, wergirtin ji M. E. Bozarslan: "“HÊSA” Û “HÊSAN”, NE “ASAN”, Demanu.com.tr, 9/2005)

Etîmolojî

hevreha hêsan, soranî ئاسان (asan) (asan), farisî آسان ("asan" - ku wek Esen ketiye tirkî), ji zimanên îranî, têkilî asa, asayîş, asûde.

Jê

• hêsatî
• hêsayî

2. ne zehmet, ne dijwar

Binere: hêsan

Werger

• Elmanî: einfach ^→ de, leicht ^→ de, schlicht ^→ de
• Farisî: آسان ^→ fa
• Tirkî: basit ^→ tr, hisse ^→ tr, kolay ^→ tr, rahat ^→ tr