hêlûç

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

jinek di hêlûçekê da

hêlûç

  1. (Reşwî) colank, çincîr, gangol, kêşik, gengola, hamak
    • Di devokê me de (= Kurdiya Anadoliya Navîn) hêlûçe. hêlûçji hêlbûnê tê ye. — (kesek bi bernavê Gundê Qaşan di koma "Zimanê Kurdî" de li ser Rûnameyê, 1/2012)

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]