hêş

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

hêş

  1. ta niha, heta noke, heya niho: Ez hêş diçim dibistanê.
  2. ta hingê, heta wê demê, heya wî wextî: Dema ez derketim, hêş nehatibû.
  3. ji wê, ji wî, ji wan; ji hindê, ji wê yekê, ji vê yekê: Ev hêş mezintir e. (Ev ji wê jî mezintir e.), ,
  4. hin yên din jî: Hê pirs di serê min de mane.

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji +‎ .

Bide ber[biguhêre]

Rengdêr 1[biguhêre]

hêş

  1. (bêdeng) Binere: hiş (2)

Werger[biguhêre]

Rengdêr 2[biguhêre]

hêş

  1. (baş, xweş)'Binêre hêşku.