hêş
Kurmancî[biguhêre]
Hoker[biguhêre]
hêş
- ta niha, heta noke, heya niho: Ez hêş diçim dibistanê.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- ta hingê, heta wê demê, heya wî wextî: Dema ez derketim, hêş nehatibû.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- ji wê, ji wî, ji wan; ji hindê, ji wê yekê, ji vê yekê: Ev hêş mezintir e. (Ev ji wê jî mezintir e.), ,
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- hin yên din jî: Hê pirs di serê min de mane.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Herwiha[biguhêre]
Hevmane[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Rengdêr 1[biguhêre]
hêş
Werger[biguhêre]
Rengdêr 2[biguhêre]
hêş