hêç

Kurdî

Rengdêr

hêç

1. har, haç, hêrs, qehirî, enirî, xezebî
2. qehirandî, enirandî, xinzirî
3. ezmûn, telesî, ezmandin, saxtî, vepelandin, ceribandin

Bikaranîn

Lêker:

• hêç bûn
• hêç ketin
• hêç kirin

Navdêr:

• hêçbûn
• hêçketin
• hêçkirin

Rengdêr:

• hêçbûyî
• hêçketî
• hêçkirî

Etîmolojî

Herwiha haç ji erebî هائج (haic)

Jê

• hêçî
• hêçîtî
• hêçtî

Werger

• Elmanî: ganz und gar nicht ^→ de, niemals ^→ de, ^?gar ^→ de
• Farisî: صفت شتر ^→ fa
• Inglîzî: ferocious ^→ en, unbridled ^→ en, vulgar ^→ en, furious ^→ en, agitating ^→ en, exciting ^→ en, ^?agitated ^→ en, ^?astir ^→ en, ^?excited ^→ en
• Erebî: غاضب ^→ ar, معصب ^→ ar, شديد ^→ ar
• Tirkî: azgın ^→ tr, azılı ^→ tr, kudurgan ^→ tr, kuduruk ^→ tr, kükre ^→ tr, hiç ^→ tr, ^?sınav ^→ tr

2. qet, ti

Cureyê peyvê nehatiye dayîn: Alîkarî:Cureyên peyvan

1. (qet, ti) Binere: hîç