hêç

Kurdî

Rengdêr

hêç

1. har, haç, hêrs, qehirî, enirî, xezebî
2. qehirandî, enirandî, xinzirî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
3. ezmûn, telesî, ezmandin, saxtî, vepelandin, ceribandin

Jê

• (lêker) hêç bûn
• (lêker) hêç ketin
• (lêker) hêç kirin
• (navdêr) hêçbûn
• (navdêr) hêçketin
• (navdêr) hêçkirin
• (rengdêr) hêçbûyî
• (rengdêr) hêçketî
• hêçkirî
• hêçî
• hêçîtî
• hêçtî

Etîmolojî

Herwiha haç ji erebî هائج‎ (haic).

Werger

• Almanî: ganz und gar nicht → de, niemals → de, ^?gar → de
• Farisî: صفت شتر‎ → fa
• Inglîzî: ferocious → en, unbridled → en, vulgar → en, furious → en, agitating → en, exciting → en, ^?agitated → en, ^?astir → en, ^?excited → en
• Erebî: غاضب‎ → ar, معصب‎ → ar, شديد‎ → ar
• Tirkî: azgın → tr, azılı → tr, kudurgan → tr, kuduruk → tr, kükre → tr, hiç → tr, ^?sınav → tr

Hoker

hêç

1. (qet, ti) Binere: hîç