guj
Kurmancî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
| Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
|---|---|---|
| guj | herî guj |
guj
- (Qers) Hatina coşê, hatina lerzê, xeroş bûyîn, dijwar û bilez bûn (ji bo baran).
- Li gundê me merivekê saf bi navê Elîko hebû, hin kesan lê dixapand bi derewîn pesna xurt bûyîn û mêrxastîya wî didan îja Elîko guj dibû diçû wî emrê xwe yê 70 salî bi xorta va gulaş digirt, her wext jî bin diket û cîyekê xwe diêşand
- Baranê guje guje baranê baranê, baranê min dikuje baranê baranê (Hevokek ji straneka gelêrî ya Kurdî)
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
Werger[biguhêre]
- Îngilîzî: effervesce → en, gush → en
- Tirkî: coşma → tr, lerzeye gelme → tr