girikî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: gi·ri·kî

Navdêr

girikî m

1. rewşa girikbûnê
2. hêrsokî, parçokî, hêrsoyî, bêhntengî, diltengî, firştengî, xezebdar, behecokî, qarok, esebî, rageşî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• girikî bûn (lêker)
• girikî kirin (lêker)
• girikîbûn (navdêr)
• girikîkirin (navdêr)

Etîmolojî

Ji girik +‎ -î

Werger

• Almanî: hügelig → de
• Tirkî: asabî → tr, sinirli → tr