geşt

Kurdî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	geşt	geşt
Îzafe	geşta	geştên
Çemandî	geştê	geştan
Nîşandera çemandî	wê geştê	wan geştan
Bangkirin	geştê	geştino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	geştek	geştin
Îzafe	geşteke	geştine
Çemandî	geştekê	geştinan

geşt mê

1. ger, sefer, seyahet, seyran, gerîn, ziyaret, seredan, geriyan
   • Her koşeyê welat bû geşt û seyran, digel govend û dîlanê, kilam û stran ji devê xelkê kêm nebûn. — (Rojan Hazim: Kurdistan bû dewlet, Hîwa, hj. 51, 2002)

Jê

• (Lêker) geşt kirin
• (Navdêr) geştkirin
• (Rengdêr) geştkirî
• geştinî (tûrîzm)
• geştyar (tûrîst)
• geştyarî (tûrîstî, tûrîstîk)
• geştî
• geştvan
• geştvanî

Etîmolojî

Ji farisî گشت‎ (geşt), dema borî ji گشتن‎ (geşten, “gerîn”).

Werger

• Almanî: Exkursion → de mê, Spaziergang → de nêr
• Erebî: ^?رحلة‎ → ar
• Farisî: گردش‎ → fa, پيکنيک‎ → fa, ^?گرد‎ → fa, ^?گدايی کردن‎ → fa
• Inglîzî: alms → en, ramble → en, airing → en, travel → en, ^?summering → en, ^?tour → en
• Tirkî: cevelân → tr, gezinti → tr, geziş → tr, sefer → tr, seyahat → tr, teferrüç → tr, tenezzüh → tr, tur → tr, turizm → tr, ^?piknik → tr

Soranî

Navdêr

geşt

1. geşt, ger