geşt

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. gerr, sefer, seyahet, seyran, gerrîn, ziyaret, seredan, geriyan
2. ger, pîknîk

Ji wêjeyê

Her koşeyê welat bû geşt û seyran, digel govend û dîlanê, kilam û stran ji devê xelkê kêm nebûn.

— (Rojan Hazim: Kurdistan bû dewlet, Hîwa, hj. 51, 2002)

Ji

ji farisî گشت (geşt), dema borî ji گشتن (geşten: gerrîn)

Bikaranîn

Lêker:

• geşt kirin

Navdêr:

• geştkirin

Rengdêr:

• geştkirî

Jê

• geştinî (tûrîzm)
• geştyar (tûrîst)
• geştyarî (tûrîstî, tûrîstîk)
• geştî
• geştvan
• geştvanî

Werger

• Elmanî: Exkursion ^→ de mê, Spaziergang ^→ de nêr
• Erebî: ^?رحلة ^→ ar
• Farisî: گردش ^→ fa, پيکنيک ^→ fa, ^?گرد ^→ fa, ^?گدايی کردن ^→ fa
• Inglîzî: alms ^→ en, ramble ^→ en, airing ^→ en, travel ^→ en, ^?summering ^→ en, ^?tour ^→ en
• Tirkî: cevelân ^→ tr, gezinti ^→ tr, geziş ^→ tr, sefer ^→ tr, seyahat ^→ tr, teferrüç ^→ tr, tenezzüh ^→ tr, tur ^→ tr, turizm ^→ tr, ^?piknik ^→ tr

Soranî

navdêr

Wate

1. geşt, ger