gûn
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
gûn mê
Etîmolojî[biguhêre]
Hevreha gum (gep, alek) ya kurmancî û گونه (gûnê).
Werger[biguhêre]
[biguhêre]
gûn mê
- serdem, dewran, dem, zeman
- Hêja ye ko em Ehmedê Xanî tava ronake toreya kurdî bi navê rêveberê gelê kurdî bi navê rêveberê gelê kurd bi nav bikin. Çima? Lewra ko Xanî Baba weke rêvebirekî dilsoj û agah li xema gel û welatê xwe daye. Ew wekî rêvebirekî zana, mamosteyekî dilşewitî dixwaze gişt zanistên gûna (dewrana) xwe li rêka pirtûkên xwe de ferî gelê Kurd bike... — (Perwîz Cîhanî: Irfan di Mem û Zîna Ehmedê Xanî de)
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Belkî ji gün ya tirkî.