gêndî

Kurmancî

Cînav

gêndî

1. (devkî, devokî) ew; xwe, ez bi xwe, ew bi xwe, ê dî bi xwe, em bi xwe...
   • Birano, peyva "gêndî" weke we gotî ji "kendi" ya tirkî hatiye û heta berî çel pênî salî li Efrînê kêm bû dûre ji aliya Tirkî hêdî hêdî belav bû û ket şûn cînava "wî" de di hin deran de... — (Azad Ekkaş, ji Efrînê, di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê de, 1/2012)
   • ‎Em jî gêndî bi kar tînin. Ew gêndi di tirkî de wekî "kendi" ye. — (Kesek bi bernavê Gundê Qaşan di heman komê de)

Etîmolojî

Ji tirkî kendi (xwe)

Werger

• Tirkî: nefsi → tr