firar

Kurdî

Navdêr

firar mê

1. rev, revîn (bi taybetî ji leşkeriyê)

Herwiha

• fîrar

Jê

• firarî
• (Lêker) firar kirin

• (Navdêr) firarkirin

• (Rengdêr) firarkirî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: Fahnenflucht → de mê, Flucht → de mê, Flüchtling → de nêr, Fortlaufen → de, ^?Desertion → de mê, ^?Desertation → de m
• Farisî: گریز‎ → fa, فرار‎ → fa
• Inglîzî: recreant → en, ^?desertion → en
• Tirkî: firar → tr, firarî → tr, kaçak → tr

Rengdêr

firar

1. revok, ya/yê ku direve yan reviye

Tirkî

Navdêr

firar

1. rev, firar

   buna firar denilmez, kurtuluş denir ji vê re rev nayê gotin, xelasî tê gotin

2. mişextî, firar