fetih

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

fetih mê

  1. vekirin
  2. dagirkirin, deverek bi şerî standin
    • Wexta nû min bi dest nivîsîna kurdî kir, gupgupa dilê min bû. Wek ko min keleh fetih dikirin, ez bibûm şêrê Elî. — (Brahîm Xelîl Sirûcî: Ez nizanim çima Yaşar Kaya, Mesûd Tek û Kemal Burkay bi tirkî dinivîsin, Nefel.com, 8/2008)

Herwiha[biguhêre]

Têkilî[biguhêre]

Jê[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî فتح‎ (fetḥ), hevreha aramî ܦܬܚܐ (pitaxa), îbrî פתח (pêtax). Ji eynî rehî: Fatih, fatihe, fethe, Fetah, Feteh...

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

fetih

  1. vekirin, feth, zeftkirin
Ji "https://ku.wiktionary.org/w/index.php?title=fetih&oldid=5018037" hatiye standin.